အနာဂတ္ကို .... ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ...... ငါတို႔ကိုယ္တိုင္...... ႀကိဳးစားစို႔.....

မွတ္သားၾကရမယ့္ .... အေမ့ အမွာစကား...

Saturday, July 2, 2011

ဒီမိုကေရစီနဲ႔ မအပ္စပ္တဲ့ လူတန္းစား..... လူထုစိန္ဝင္း

ဒီမိုကေရစီနဲ႔ မအပ္စပ္တဲ့ လူတန္းစား
 အထက္အညာ အင္းေတာ္ႀကီးေဒသ မာန္လည္ၿမိဳ႕ကေလးက လူငယ္တစ္ေယာက္ ဂ်ာနယ္တိုက္ေတြကို စံုစမ္းေမးျမန္းၿပီး ေရာက္လာတယ္။ ခ်စ္စရာ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ဓေလ့အတိုင္း ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဦးခ်ကန္ေတာ့ၿပီးမႇ သူ႔ကိုယ္သူ မိတ္ဆက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ရင္ထဲမႇာ မ်ဳိသိပ္ထားရတာေတြ မ်ားလြန္းလို႔ ဘယ္လိုမႇ ေအာင့္အီး မေနႏိုင္ေတာ့လို႔ လာၿပီး ရင္ဖြင့္တာပါလို႔ နတ္သံမေႏႇာဘဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလိုက္တယ္။

Thursday, June 23, 2011

Conversations with Aung San Suu Kyi...... By Alan Clements




Over the course of nine months—from October, 1995 to June, 1996—I had an exceptional series of conversations with a unique woman and, currently, the world’s most famous political dissident. Burma’s Aung San Suu Kyi is, in the words of Vaclav Havel, one of the outstanding examples of the power of the powerless.

Aung San Suu Kyi told me her own story in many conversations at her home in Rangoon. The full record of our dialogue is presented in The Voice of Hope, appearing in October from Seven Stories Press. It was a journey into the soul of the struggle for freedom in this southeast Asian nation of 45 million people, many of whom, at this very moment, may be risking their lives to win the right to choose their destiny.

After having spent some eight years as a monk in a Rangoon monastery, I returned to Burma in October 1995 never having met or spoken to Aung San Suu Kyi. Yet she was not unknown to me. I had written and spoken extensively on political developments in Burma, and from everything I had learned, I was fascinated by Aung San Suu Kyi, as were so many others. She offered me, as she does to all, a great vision that places self-respect, human dignity, compassion and love above material considerations. Placed under house arrest, separated from her family for years at a time, she kept silent, and so grew into a living legend. Finally, once again speaking defiantly and acting boldly to unlock the prison doors of the SLORC military dictatorship, she will not be stopped.

This is the Aung San Suu Kyi that I came to know—a dynamic woman with an unshakable conviction, inseparable from her principles and sustained by a sense of justice and duty. She abhors hypocrisy, while admitting her own shortcomings. Her compassion is tangible. The one quality that I feel best defines her is sincerity, at the core of which is her conviction in self-improvement. Aung San Suu Kyi is a seeker, one who makes her life a vehicle for an awakening to deeper and deeper truths.
She wears her spirituality quietly, unpretentiously, and with subtlety. But this casualness makes it all the more delightful. She laughs freely and easily. Her voice is harmonious and sweet; her words are so simple at times as to take you by surprise, yet spoken without equivocation. She is straight and direct.

Does she have faults? She would be the first to admit having some. Was I satisfied with my conversations with her? Ultimately I wanted more than she was willing to give. Aung San Suu Kyi is a fiercely private woman, secret about her personal life and any aspect of her inner world that she deems private. I found her to be like a sealed vault in some areas and an open universe in others. Aung San Suu Kyi is her own person in every sense and it was this aspect of our time together that I most appreciated: a woman enjoying her sovereignty and happiness while fighting for the independence of others.
–Alan Clements


Sunday, June 19, 2011

ကုသိုလ္ အကုသိုလ္....... အရွင္ဝိစိတၱ(မနာပ ဒါယီ)

 တရားပဲြတစ္ခုမွာ ကုသုိလ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အထူးျပဳ ေဟာေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တရားေခါင္းစဥ္ေလး အမည္ေပးၿပီး အဲဒီေကာင္းစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ မေျပာခင္ တရားနာ ပရိတ္သတ္ေတြကုိ “ကုသုိလ္ဆိုတာ ဘာလဲ…”လုိ႔ အရင္ဆုံး ေမးစမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ ထုံးစံအတုိင္း ျမန္မာတရားနာ ပရိတ္သတ္ရဲ႕ အေျဖက ဟုိလုိလုိ ဒီလုိလုိ ၀ါတားတားရယ္ပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕က “ကုသုိလ္ဆုိတာ ေကာင္းမႈကုိေျပာတာပါဘုရား..” လုိ႔ ေျဖၾကသလုိ တစ္ခ်ိဳ႕က “ကုသုိလ္ဆုိတာ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ကုိ ေျပာတာပါဘုရား..”လုိ႔ ေျပာတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ “ကုသုိလ္ဆုိတာ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာကုိ ေျပာတာပါဘုရား..” လုိ႔ ေျဖတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ အေျဖေတြဟာ မွားတယ္လုိ႔ မေျပာႏုိင္ေပမယ့္ ေသေသခ်ာခ်ာ သိလုိ႔ေျဖတာရယ္လုိ႔ မရွိၾကပါဘူး။ စိတ္အထင္နဲ႔ မွန္းၿပီးေျဖလုိက္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္မွာ အဲဒီလုိ အထင္နဲ႔ေျဖႏုိင္တာကုိက ေတာ္လွၿပီလုိ႔ ေျပာရမလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘုန္းဘုန္းကေတာ့ သိသင့္သိထုိက္တဲ့ ကုသုိလ္န႔ဲ အကုသုိလ္အေၾကာင္း အေျခခံက်က် ရွင္းျပေပးျဖစ္ပါတယ္္။

Saturday, June 4, 2011

"တကယ္လုပ္ၾကမွာလား"



                                                                    (၁)
                         I think it much butter that…
                        Every man paddle his own canoe
                                                Frederick Marryat (1792-1848)
                        ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္။
                        လူတိုင္းလူတိုင္းဟာသူ႔ရဲ႕ေလွကိုသူေလွာ္၇င္ ပိုျပီးအဆင္ေျပလိမ္႔မယ္ ထင္ပါတယ္။
                                                ဖရက္ဒရစ္မာရက္(၁၇၉၂-၁၈၄၈)
        သေဘၤာသား စာေရးဆရာျဖစ္သူ မာရက္ကေျပာတာပါ။ မည္သူမဆို မိမိအလုပ္ကို မိမိလုပ္မွ ျပီးေျမာက္မွာ ျဖစ္တယ္။
                                                                   (၂)
        အီဆြပ္ပံုျပင္(ဂရိပံုျပင္) ထဲကပံုျပင္တပုဒ္ကို ေျပာျပမယ္။
        တခါက ဘီလံုးငွက္မတစ္ေကာင္ဟာ သူ႔ရဲ႕သားသမီးေတြနဲ႔ ေျပာင္းခင္းထဲမွာ အသိုက္ဖြဲ႕ေနတယ္တဲ႔။
        သူမရဲ႕သားသမီးေတြဟာ အရြယ္မေရာက္ မျပန္ႏုိင္ေသးခင္မွာ ေျပာင္းခင္းဟာ ရင္႔မွည့္လာျပီး ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ ေရာက္လာသတဲ႔ ။
        ဒါနဲ႔ ဘီလံုးငွက္မဟာ အစာရွာမထြက္မီ သားသမီးေတြကိုေအာက္ပါအတိုင္းေျပာတယ္။
          “ဒီေျပာင္းခင္းကေန တို႔တေတြ ေျပာင္းၾကရမယ္ . . . ဘယ္ေတာ႔ ေျပာင္းရမယ္ဆိုတာကိုေတာ႔ မသိေသးဘူး။ ဒီအနားကို လာျပီးေျပာဆိုၾကတဲ႔ လယ္သမားေတြစကား မွတ္သားထားၾကပါ”
          ညေန သူ႔အေမဘီလံုးငွက္မၾကီး ျပန္ေရာက္ေတာ႔ ငွက္ကေလးေတြကေျပာျပတယ္။
          “အေမ. . . လယ္သမားၾကီးက သူ႔ရဲ႕သားကိုခိုင္းတယ္။ ေျပာင္းေတြရင့္မွည့္လို႔ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္တန္ျပီ. . .
မိတ္ေဆြေတြကို မနက္ျဖန္လာကူရိတ္ဖို႔ အကူအညီ သြားေတာင္းတဲ႔’’
          “ဟုတ္လား’’
          “အေမရယ္…သားတို႔။သမီးတို႔ကို ေျပာင္းေပးပါ’’လို႔ငွက္ကေလးေတြက ေတာင္းပန္ေတာ့ အေမက…
          “အင္း…ကိစၥမရွိေသးဘူး သားတိုု႔၊ သမီးတို႔ရယ္…’’လယ္သမားေတြဟာ မိတ္ေဆြ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြကို အားကိုးရင္ ဘာမွအလုပ္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ေသးဘူးလို႔ ေဖ်ာင္းဖ်လိုက္ေလသတဲ့။
          ဒါနဲ႔ သူတို႔တေတြဟာ ေအးေဆးစြာ အိပ္ၾကတယ္။
          ေနာက္တေန႔မွာလဲ ဘီလံုးငွက္မဟာ သားသမီးေတြကို ထံုးစံအတိုင္း လယ္သမားသားအဖ၇ဲ႔ စကား မွတ္သားထားၾကဖို႔မွာျပီး အစာရွာထြက္သြားသတဲ႔။
          ညေနက်တဲ့အခါ သူ႔အေမ ဘီလံုးငွက္မၾကီး ျပန္ေရာက္ေတာ့ ငွက္ကေလးေတြကေျပာျပတယ္။
          “အေမေရ  . . .  လယ္သမားၾကီးနဲ႔သူ႔ရဲ႕သားဟာ ေစာင့္ေနေပမယ့္ ဘယ္သူမွ မလာဘူး’’
          “အေမေျပာသလိုေပါ့”
          “ဟုတ္တယ္အေမ”
          “ဒါနဲ႔လယ္သမားၾကီးကသူ႕၇ဲ႕သားကိုခိုင္းျပန္တယ္။ ေဆြမ်ိဳးေတြကို မနက္ျဖန္လာကူရိသတ္သိမ္းေပးဖို႔ အကူအညီသြားေတာင္းလို႔မွာတယ္။”
          “ဟုတ္လား။”
          “ဟုတ္တယ္ အေမရယ္..သားတို႔သမီးတို႔ကိုေျပာင္းေပးပါလို႔ ”ေတာင္းပန္ၾကျပန္တယ္။
          ဒီတစ္ခါအေမက…
        “ကိစၥမ၇ွိေသးပါဘူး သားတို႔သမီးတို႔…လယ္သမားဟာေဆြမိ်ဳးေတြကို အားကိုးတာပဲ.. .ဒါဆိုရင္ ဘာမွအလုပ္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ေသးဘူး”လို႔ ႏွစ္သိမ့္ျပန္သတဲ့။
ဒါနဲ႔ သူတို႔တေတြဟာ အသိုက္မွာ ေအးေဆးစြာ အိပ္ၾကတယ္။
ေနာက္တေန႔မွာ ဘီလုံုးငွက္မဟာ အစာရွာမသြားမီ သားသမီးေတြကို ထံုးစံအတိုင္း လယ္သမား သားအဖရဲ႔ စကားကို ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္သားထားဖို႔ မွာတယ္။
ညေနဖက္ သူ႔အေမ ဘီလံုးငွက္မႀကီးျပန္ေရာက္ေတာ့ ငွက္ကေလးေတြက ေျပာျပတယ္။
          “အေမေရ. . . လယ္သမားႀကီးနဲ႔ သူ႔ရဲ႕သားဟာ ေစာင့္ေနေပမယ့္ ဘယ္သူမွ မလာဘူး”
          “ေအး. . .သူတို႔ဟာ ေဆြမိ်ဳးအာားကိုးတာကိုး”
          “ဟုတ္တယ္အေမ...ဘယ္သူမွ မလာေတာ့ လယ္သမားႀကီးကသူ႔ရဲ႕သားကိုေျပာတယ္...မနက္ျဖန္ တို႔ႏွစ္ေရာက္ပဲ ေျပာင္းခင္းကိုရိတ္ၾကမယ္”တဲ႔…
“ဟုတ္လား...ဒါဆို သားတို႔သမီးတို႔ ေျပာင္းဖို႔အခ်ိန္ေရာက္လာျပီ”လို႔ေျပာကာ အသိုက္ေျပာင္းသြား ေလသတဲ့။
                                                                    (၃)
          ဘာမဆို ကိုယ္တိုင္လုပ္မွ အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ဒါကို ေရွးကအယူအဆပါပဲလိုွ႔ ထင္ခ်င္ထင္ၾကမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအယူအဆေတြဟာေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ခုထက္ထိတိုင္ မွန္ေနဆဲပါပဲ။
လူေတြဟာ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ အားမကိုးရင္ အလုပ္ျပီးစီးေလ့မရွိဘူး။ဒါ့ေၾကာင့္ ကုမၸဏီအမ်ားစုဟာ မိသားစုကုမၸဏီေတြ ျဖစ္ၾကတာကို ေတြ႕ရေပမယ္။ ဒါေတာင္ ေဆြမ်ိဳးအားကိုးလို႔ မရဘူး ဆိုတာ လူတိုင္း သိၾကတာပဲ။
          တကယ္ေတာ့ လူေတြဟာ တစ္ဦးေကာင္း တစ္ေယာက္ေကာင္းနဲ႕ လုပ္လို႔မရတာေတြရွိတယ္။ စုေပါင္းလုပ္ၾကကိုင္ၾကလို႔ အကိ်ဳးျဖစ္ထြန္းၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ဒီလိုစုေပါင္းလုပ္ျပီး စုေပါင္း အက်ိဳးခံစားရတဲ႔ ပံုစံကို သိေပမယ့္ လိုက္နာဖို႔ အေတာ္ခက္ခဲၾကတယ္။
          ကၽြန္ေတာ္ဂ်ပန္ေရာက္စဥ္က ေျပာဆိုတဲ့စကားတစ္ခုကို နားထဲကမထြက္ဘူး။ “ဂ်ပန္သံုးေယာက္ ပူးေပါင္းမိရင္ ကုမၸဏီေထာင္တယ္.. .ျမန္မာ သံုးေယာက္ပူးေပါင္းမိရင္ ရန္ျဖစ္တယ္”တဲ့။
          သူ႕စကားၾကားကာစေတာ့ စိတ္ဆိုးသလိုလိုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့တကယ္တမ္း ေလ့လာတဲ့အခါ မွန္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။
          ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ သူ႔ကၽြန္ဘဝ အၾကာၾကီး ေရာက္ခဲ့တယ္။ စိတ္ဓာတ္ ရင့္က်က္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေတြ မရၾကဘူး။ စိတ္ဝမ္းေတြကြဲေနတယ္။ ဒီအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ကိုပ်ိဳးေထာင္ရမယ္။
          ေခတ္မီတိုးတက္တဲ့ ကမာႀကီးမွာ တစ္ေယာက္ထဲ ရပ္တည္လို႔မရပါဘူး။တကယ္တမ္းတိုးတက္ခ်င္ရင္ စုေပါင္းလုပ္ကိုင္ တတ္ဖို႔လိုတယ္။ေဝမွ်ဖို႔ လိုတယ္။အုပ္ခ်ဳပ္တတ္ဖို႔ လိုတယ္။
          တိုးတက္ႀကီးပြားဖို႔ မိမိကိုယ္ကုို အားကိုးသလို သူတပါး အကူအညီကိုလည္း ရေအာင္ယူတတ္ရမယ္။ မိမိႏုိင္ငံတိုးတက္ဖို႔ကြ်န္ေတာ္တို႔တေတြ ေလ့က်င့္ၾကရဦးမယ္။
(ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ၊(တကယ္လုပ္ၾကမွာလား) စာမ်က္ႏွာ-(၁၁၅)မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)

"တကိုယ္ရည္စာ အာဏာ႐ွင္ ေတာ္လွန္ေရး"



အနည္းဆံုး ကိုယ့္စည္းကိုယ္လံုတဲ့ ႏိုင္ငံသားေကာင္းတေယာက္ျဖစ္ေအာင္ေန မယ္ဆိုရင္ ေတာင္ အာဏာ႐ွင္စနစ္ကို အလုိလိုဆန္႕က်င္ၿပီးသားျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္စည္းကိုယ္လံုဖို႕ဆိုတာ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ရပ္ၿပီး ကိုယ့္အသိစိတ္ဓါတ္နဲ႕ကိုယ္ အာဏာ႐ွင္ေတြရဲ႕ အၿမီးက်က္အၿမီးစား၊ ေခါင္းက်က္ေခါင္းစားတဲ့ စနစ္ကိုလက္မခံဖို႕၊ တဦးခ်င္းတမိသားစုခ်င္း အဂတိကင္းတဲ့ စား၀တ္ေနေရးကို ဖန္တီးဖို႕ ကိုယ့္ပါတ္၀န္းက်င္ကိုလည္း အဂတိကင္းတဲ့ စီးပြားေရး လူမႈဆက္ဆံေရးစနစ္ကို ထူေထာင္ေပးဖို႕ပါ။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆင္းရဲပါေစ၊ ျပည္သူတိုင္း အဂတိ ကို ျငင္းဆန္ၿပီး ျပတ္ျပတ္သားသားေနမယ္ဆိုရင္ အာဏာ႐ွင္ေတြအတြက္ ေနစရာေနရာ႐ွိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အာဏာ႐ွင္စနစ္ဆိုတာ အဂတိ နဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတာ။
ခုေတာ့ ျပည္သူေတြကိုယ္တိုင္ အဂတိမႈကိုမေ႐ွာင္႐ွားႏိုင္ၾကဘူးျဖစ္ေနတယ္။
ဆန္ေရာင္းတဲ့သူက ဆန္ခိုး၊ ဆီေရာင္းတဲ့သူကဆီခိုး၊ ဘုရင့္ေနာင္ပြဲ႐ုံက သိန္းေထာင္ခ်ီ ရင္းႏွီးေနတဲ့ ကုန္သည္ႀကီးေတြလည္းခိုး၊ ၀န္ထမ္းေတြလည္းခိုး၊ ဆရာ၀န္လည္း ဆရာ၀န္အေရာက္၊ အင္ဂ်င္နီယာလည္းအင္ဂ်င္နီယာအေရာက္၊ ေက်ာင္းဆရာလည္းေက်ာင္းဆရာအေရာက္ အားလံုး အဂတိ မႈေတြကို မျငင္းဆန္ႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနၾကတယ္။ အာဏာ႐ွင္ေတြဟာ အဲဒီ အဂတိေတြနဲ႕ အသက္ဆက္ေနတာပါ။
အဂတိမႈကို ျပည္သူတိုင္းက ျငင္းဆန္ၾကမယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္စည္းကိုယ္လံုၾကမယ္ အာဏာ႐ွင္ေတြေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို ျငင္းဆန္ၿပီး ကိုယ္က်င့္တရားေတြကိုညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႕ ေစာင့္ထိန္းၾကမယ္ဆိုရင္ အာဏာ႐ွင္ေတြေနစရာ တေနရာစာေတာင္ မ႐ွိေစရဘူး။

ခ်ိဳတူးေဇာ္

Sunday, May 29, 2011

လူသားဆန္မႈျပႆနာ.... ေအာင္သူၿငိမ္း



တေလာက အေမရိကန္ႏိုင္ငံက တကၠဆပ္ျပည္နယ္မွာရွိတဲ့ ဖို႔တ္ဟုဒ္ (Fort Hood) စစ္စခန္းဌာနခ်ဳပ္မွာ စိတ္ ေရာဂါကု ဆရာ၀န္ ဗိုလ္မွဴးတေယာက္က ရဲေဘာ္အမ်ားကို ေသနတ္နဲ့ ပစ္ခတ္မႈ ဟိုးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲသည္ ေနာက္ပိုင္းမွာ တီဗြီအစီအစဥ္ေတြကလည္း အာဖဂန္၊ အီရတ္စစ္ပြဲတြင္းက၊ ဒါမွမဟုတ္ စစ္ပြဲက ျပန္လာ ၾကတဲ့ ရဲေဘာ္ ေတြရဲ႔ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အေျခအေန၊ လူမႈဖူလံုေရးနဲ႔ အပန္းေျဖႏိုင္မႈ အေနအထားေတြကို ရုပ္သံ အစီအစဥ္ေတြက ေစာေၾကာ ျပလာၾကတယ္။ စိတ္၀င္စားဖြယ္လည္း အေတာ္ေကာင္းတယ္။

Thursday, April 28, 2011

လႊမ္းမိုးမႈအရိွဆံုးေသာ လူပုဂၢိဳလ္ ၁၀၀..

TIME (ေမ ၂-2010) - ကရင္ျပည္နယ္ ဘားအံေထာင္တြင္ အက်ဥ္းခ်ခံထားရေသာ ဘေလာ့ဂါ ကိုေနဘုန္းလတ္ကို ကမာၻေက်ာ္ TIME မဂၢဇင္းႀကီးမွ ႏွစ္စဥ္ေရြးခ်ယ္ေလ့ရိွေသာ လႊမ္းမိုးမႈအရိွဆံုးေသာ လူပုဂၢိဳလ္ ၁၀၀ စာရင္းတြင္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္အတြက္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပလိုက္သည္။
TIME မဂၢဇင္းက ကိုေနဘုန္းလတ္ကို “သူရဲေကာင္းမ်ား” ဟူေသာ က႑ေအာက္တြင္ အေမရိကန္ သမၼတေဟာင္း ဘီလ္ကလင္တန္၊ ေဟာလီးဝုဒ္အေက်ာ္္အေမာ္ မင္းသား ဂ်က္လီ၊ အိုင္ဗရီကို႔စ္ ေဘာလံုးအသင္းေခါင္းေဆာင္ ဒေရာ့ဘာ၊ တင္းနစ္ဝိဇၹာ ဆရီနာဝီလ်ံ၊ နယ္လ္ဆင္မင္ဒဲလား၏ ဇနီးလည္းျဖစ္၊ အာဖရိကလူ႔အခြင့္အေရး ေခါင္းေဆာင္လည္းျဖစ္သူ မဒမ္ ဂရာကာမာရွယ္ အစရိွသူတို႔ႏွင့္အတူ ၂၀၁၀ အတြက္ ေရြးခ်ယ္ေဖာ္ျပခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုသို႔ေရြးခ်ယ္ခံရေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ စြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ားကို အျခားေသာ အထင္ကရ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ေရးသားေပးခဲ့ၾကရာ ကိုေနဘုန္းလတ္အတြက္ ကမာၻေက်ာ္ ၿဗိတိန္စာေရးဆရာႀကီး Salman Rushdie က ေရးသားေပးခဲ့သည္။ Salman Rushdie သည္ “ဆာ” ဘြဲ႔ရ စာေရးဆရာတစ္ဦးျဖစ္သလို ၿဗိတိသွ်ဘုရင္မႀကီး ခ်ီးျမွင့္သည့္ သူရဲေကာင္းဆု (KBE) ကိုလည္း ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ လက္ခံရရိွထားသူျဖစ္သည္။ ၎က ကိုေနဘုန္းလတ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ “စစ္အစိုးရ၏ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားအၾကားမွ လြတ္လပ္မႈကို ရွာေဖြေနေသာ မ်ဳိးဆက္ေကာင္းတို႔၏ စံျပ” ျဖစ္သည္ဟု မၾကာခင္က ကိုေနဘုန္းလတ္ကို ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ေသာ PEN/Barbara Goldsmith Freedom လူ႔အခြင့္အေရးဆုကို ရည္ညႊန္းေရးသားထားသည္။

ကိုေနဘုန္းလတ္ကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး ေထာင္ဒဏ္ ၁၂ ႏွစ္က်ခံေနရသူျဖစ္သည္။

Sunday, April 24, 2011

သီေပါမင္း ပါေတာ္မူပံု...... ဦးဖိုးက်ား




ဖတ္ရလြယ္ကူေစရန္ စာမ်က္ႏွာကို တခ်က္ႏွိပ္လိုက္ပါ။ ၿပီးလွ်င္ ေဘးမွမွ်ားကိုႏွိပ္၍ တရြက္ခ်င္းဖြင့္ဖတ္ႏိုင္ပါသည္။

Thursday, April 21, 2011

သႀကၤန္ဖိတ္စာ....

ေအာ္ရီဂြန္ ျမန္မာလူငယ္မ်ားရဲ႕ ႏွစ္သစ္ကူးသႀကၤန္ပြဲ ဖိတ္ၾကားလႊာ


Saturday, March 26, 2011

ပညာေရး၊ ႏိုင္ငံ့အေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ......... ေဒါက္တာေမာင္သင္း

ျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္မ်ားအနက္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္သည္ အခက္ဆံုး ျဖစ္ေလသည္။ ဒီမိုကေရစီ ေအာင္ျမင္ရန္ ျပည္သူ ျပည္သားတို႔သည္ အသိဉာဏ္ပညာႏွင့္ ဆင္ျခင္တံုတရား လံုေလာက္ေအာင္ ရွိၾကရမည္။ အသိဉာဏ္ ကင္းမဲ့ေသာ ႏိုင္ငံတြင္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္သည္ ဗ႐ုတ္သုတ္ခကိုသာ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မဲဆႏၵရွင္တိုင္းသည္ ပညာ တတ္ၾကရမည္။ ဆင္ျခင္တံုတရားကို သံုးႏိုင္ၾကရမည္။ ပညာသည္ ႏိုင္ငံေရး အေျခခံႀကီး အစစ္ျဖစ္၏။

အထက္ပါ စကားကို ေျပာၾကားခဲ့တဲ့ သူကေတာ့ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ တာဝန္ကို သက္တမ္း ႏွစ္ႀကိမ္ ၁၉၆၁ မွ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္အထိ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ၿပီး ျမန္မာကို ကမာၻက သိေအာင္ လုပ္ေပးမယ့္ အမ်ဳိးသား ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး “ဦးသန္႔” ပါ။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္က ေရးခဲ့တာပါ။ စာအုပ္ ခပ္ပါးပါးေလးပါ။ အမည္က “ဗမာသစ္ႏွင့္ ပညာသစ္” တဲ့။ အဂၤလိပ္ ကိုလိုနီကၽြန္၊ ဂ်ပန္ ကိုလိုနီကၽြန္၊ ၿပီးေတာ့ အဂၤလိပ္ရဲ႕ ကိုလိုနီကၽြန္ ျပန္ျဖစ္တဲ့ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး ျမန္မာေတြ “ကိုလိုနီ ပညာေရး” “ကၽြန္ပညာေရး” နဲ႔သာ အသား က်ေနခဲ့တာပါ။ ျမန္မာလူထုေတြ လြတ္လပ္ေရးရရင္ အရင္ကလို ကၽြန္ဗမာ (ျမန္မာ)ေတြ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ လြတ္လပ္တဲ့ သခင္ဗမာ(ျမန္မာ) တစ္နည္းအားျဖင့္ “ဗမာသစ္ ေတြပါ။ အဲဒီ ဗမာသစ္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ဟာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္အျဖစ္ တက္လွမ္းမွာမို႔ ဒီမိုကေရစီ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိမယ့္ အသိဉာဏ္ပညာကို ေပးစြမ္းႏိုင္တဲ့ ပညာေရးစနစ္ အသစ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ “ပညာသစ္” တဲ့၊ အဲဒီလို သခင္ပညာေရးနဲ႔ အနာဂတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ပံုေဖာ္သြားမွ ျဖစ္မယ္လို႔ ဆိုလိုတာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ပါတယ္။ “ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ဘက္စံု အေတြးအေခၚ အယူအဆ မွန္ကန္၍ အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းမြန္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေဆာက္ေရး အတြက္ အက်ဳိးျပဳမည့္ ေခတ္မီပညာေရး စနစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ရမည္” လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ျပည္ေထာင္စု သမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈) ပုဒ္မ-၂၈ (ဃ) မွာ ျပ႒ာန္းထားတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ အေနျဖင့္ ပညာေရးက အေလးထား ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ က႑ကို မီးေမာင္း ထိုးျပထားျခင္းပါ။

ပညာေရးဆိုတာ ႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ႕ ဉာဏ္မ်က္စိ ပြင့္ေအာင္၊ အသိပညာ ႂကြယ္ဝေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရင္း ႏိုင္ငံေတာ္က လိုအပ္တဲ့ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ ေမြးထုတ္ေပးတဲ့ လုပ္ငန္းပါ။ အရင္းအျမစ္ ေတြထဲမွာ က်န္းမာေရး ပညာရွင္၊ ပညာေရး ပညာရွင္၊ ကာကြယ္ေရး ပညာရွင္၊ စီးပြားေရး ပညာရွင္၊ စက္မႈနဲ႔ နည္းပညာရွင္ စသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ပညာရွင္ေပါင္းစံုနဲ႔ အတူ ႏိုင္ငံ့ အေရးအရာကို အစြမ္းကုန္ သယ္ပိုးမယ့္ ႏိုင္ငံေရး သမားေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးသမား အမြန္အျမတ္ေတြကို ေမြးထုတ္ေပးတာလည္း ပါရပါလိမ့္မယ္။ သူတို႔ တစ္ေတြဟာ ဘက္စံု အေတြးအေခၚ အယူအဆမွန္သူ ျဖစ္ရပါမယ္။ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းရမယ္။ ျပည္သူ႔အတြက္၊ ႏိုင္ငံ့အတြက္ သယ္ပိုးလိုတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ ျပည့္ဝရပါလိမ့္မယ္။ ေခတ္မီ နည္းပညာ တတ္ကၽြမ္းရမယ္။ တတ္ကၽြမ္းတဲ့ နည္းပညာကို တိုင္းျပည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးမွာ အသံုးခ်ႏိုင္စြမ္း ရွိရပါလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ကို အရွိန္အဟုန္နဲ႔ တည္ေဆာက္ႏိုင္သူ၊ ျပည္သူ ျပည္သားေတြရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာဝေျပာေရးကို စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သူေတြ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြ ျဖစ္လာဖို႔ အတြက္ပါ။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒမွာ ျပ႒ာန္းထားတယ္ ဆိုကတည္းက ျမန္မာ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ တကယ္ လိုအပ္ခ်က္ ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ ႀကိဳတင္ ေမွ်ာ္မွန္းၿပီး ေဆာင္ရြက္ခ်က္ပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ တကယ္လိုအပ္တဲ့ အေတြးအေခၚ ျမင့္တဲ့ ႏိုင္ငံႀကီးသား စိတ္ထား ႂကြယ္ဝသူေတြကို ပညာေရးက မျဖစ္မေန ေမြးထုတ္ေပးရ ပါလိမ့္မယ္။ ယေန႔ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ျမန္မာ့ လူ႔ေဘာင္ ခ်ီတက္မယ့္ လမ္းစဥ္က ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာဝေျပာတဲ့ ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕အစည္းဆီသို႔ပါ။ ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိမယ့္ မွန္ကန္တဲ့ အသိပညာ၊ အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြ အနာဂတ္ မ်ဳိးဆက္ေတြမွာ ႂကြယ္ဝေနဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိမယ့္ “ပညာေရး” ကေတာ့ ႏိုင္ငံသားတိုင္းကို ႏိုင္ငံ့အေရးအရာ၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အသိႂကြယ္ဝေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးျခင္းပါပဲ။

ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံေရး၊ ႏိုင္ငံ့အေရးအရာ၊ ျပည္ေရးျပည္ရာ၊ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာဟာ ႏိုင္ငံေရး ပါတီေတြ၊ ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ၊ အစိုးရ အဖြဲ႕ဝင္ေတြ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး သမားေတြနဲ႔သာ သက္ဆိုင္တဲ့ကိစၥ၊ သူတို႔သာ နားလည္ရမယ့္ အသိပညာ မဟုတ္ပါ။ ဆူႀကံဳနိမ့္ျမင့္ ႏိုင္ငံသားတိုင္း သိထားရမယ့္ အသိတရားနဲ႔ က်င့္ဝတ္ေတြပါ။ အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြမွာ လြတ္လပ္ခြင့္ ရွိတယ္။ ႏိုင္ငံသားတိုင္း လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္၊ ေရးသားခြင့္၊ ေနထိုင္ခြင့္ ရွိတယ္ဆိုတာ သိေနရပါမယ္။ အဲဒီလို လြတ္လပ္တဲ့ အခြင့္အေရး ရွိတယ္ဆိုတာဟာ မိမိ အသိုင္းအဝိုင္းကို ရမ္းကားခြင့္၊ မိုက္႐ိုင္း ေစာ္ကားခြင့္၊ ယဥ္ေက်းတဲ့ ဓေလ့ထံုးတမ္းေတြ ျဖစ္တဲ့ မိဘ ဆရာသမား (ဝါ) ဂုဏ္အသက္အရြယ္ ႀကီးသူေတြကို ႐ိုေသမႈ ျပဳက်င့္ဖို႔ မလိုဆိုတာမ်ဳိး မဟုတ္ပါ။ ဒီမိုကေရစီ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဟာ မိမိ လိုက္နာရမယ့္ က်င့္ဝတ္ ထမ္းေဆာင္ရမယ့္ တာဝန္ေတြကို အေကာင္းဆံုး လိုက္နာ ထမ္းေဆာင္တဲ့ သူေတြ ျပည့္ေနတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းပါ။ ဒါ့အျပင္ ဥပေဒက ျပ႒ာန္းထားတာနဲ႔အညီ ေလးစားလိုက္နာ တန္ဖိုးထားတတ္သူေတြ ေပါေနရပါမယ္။ မတူညီတဲ့ သူ႔အျမင္၊ ကိုယ့္အျမင္ကို ေလးစား တန္ဖိုးထားၿပီး လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ေကာင္းက်ဳိး စုေပါင္းလုပ္ကိုင္တတ္၊ ေနထိုင္ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံတတ္တဲ့ အသိပညာနဲ႔ က်င့္ဝတ္ေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိေနဖို႔၊ ရေစဖို႔ပါ။ ယခုႏွစ္ သီတင္းကၽြတ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိသားစု ေက်းဇူးရွင္ ဆရာႀကီး၊ ဆရာမႀကီးေတြကို သြားကန္ေတာ့ၾကပါတယ္။ အၿငိမ္းစား ဆရာမႀကီး ႐ုကၡေဗဒ ပါေမာကၡ ေဒၚႏုႏုထက္ေဒြးဆီ ေရာက္ေတာ့ “ငါ ေရြးေကာက္ပြဲ သတင္းေတ ြဖတ္ရ၊ တီဗီမွာ ႏိုင္ငံေရး ပါတီေတြရဲ႕ မူဝါဒေတြ ေျပာတာ ငါၾကားေနရတယ္။ တကယ္ေတာ့ စာသင္တာ၊ ျပည္သူေတြကို အသိဉာဏ္ ပြင့္လင္းေအာင္ လုပ္တာလည္း ႏိုင္ငံေရးကြဲ႕။ သူတို႔လို လက္သီး လက္ေမာင္း တန္းေနမွ ႏိုင္ငံေရး မဟုတ္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကိုယ့္အလုပ္ကို ေကာင္းေအာင္ ဆက္လုပ္ၾကကြဲ႕။ ငါတို႔ အလုပ္ေကာင္းမွ တိုင္းျပည္ တိုးတက္မွာ၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးမွာ။ သူတို႔က ဘာေကာင္းေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္ ေျပာေျပာ ငါတို႔ အလုပ္ေအာင္ျမင္မွ သူတို႔က ေရွ႕ဆက္ၿပီး တစ္ဆင့္ျမင့္ေအာင္ လုပ္လို႔ရမွာ။ လူေတာ္၊ လူေကာင္းေတြ မရွိသမွ် ႏိုင္ငံေရး သမားေတြေျပာတဲ့ အလုပ္ေတြ ေအာင္ျမင္ဖို႔ႏႈန္း ေႏွးေနဦးမွာပဲ” တဲ့။


Saturday, January 29, 2011

ရာမယဏ ..... ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္



အေရွ႕တိုင္းယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ မထိုက္တန္ဘူးတို႔၊ အေရွ႕တိုင္းယဥ္ေက်းမႈအရ ျပည္သူလူထုဟာ မိမိကိုယ္မိမိ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းမရွိဘူးတို႔ ဒီလိုေျပာတာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။

အရင္အပတ္ကဆိုရင္ အိႏိၵယႏိုင္ငံက ဇာတ္ႀကီး ၂ ခုျဖစ္တဲ့ မဟာဘာရတ နဲ႔ ရာမယဏ ကို အေျခခံၿပီးေတာ့ အေရွ႕တိုင္းယဥ္ေက်းမႈဟာ လူထုရဲ႕အခြင့္အေရးေတြ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ၊ လူထုရဲ႕အင္အားေတြကို ဘယ္ေလာက္အေလးထားတယ္ဆိုတာကို ေဖာ္ျပသြားခ်င္ပါတယ္လို႔ က်မေျပာခဲ့ပါတယ္။

ဒီအပတ္မွာေတာ့ ရာမယဏဇာတ္ေတာ္ႀကီးအေၾကာင္း က်မေျပာျပပါမယ္။ ရာမဇာတ္ ဆုိတာဟာ သူတို႔အိႏၵိယမွာ ရာမယဏလို႔ေခၚပါတယ္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံ ယဥ္ေက်းမႈ ေတြအေပၚမွာအင္မတန္မွ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈရွိတဲ့ ဇာတ္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။

မိခင္ ေႏွာင္ႀကိဳးကို ေျဖပါအံ့

• သည္းစြာေသာ အနာကုိ ကုစားပါအံ့
သမီး၏ လံု ့လ ဝီ္ရိယျဖင့္ နာလန္ထူပါေစ အံ့...

• ေမြး ေက်းဇူးကို မသိတတ္ေသာ ထိုသူတုိ႔အား
သိနားလည္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ ႏုိင္စြမ္းကို
သမီးအား ေပးပါေလ...

• ေတြ႔ရအံံ့ေသာ ေဘးရန္ တုိ႔ကို
သမီး ထီမည္ မဟုတ္...

• တဘဝတြင္ တခါသာ ေသရသည္ ျဖစ္၍
အဘယ္နည္းႏွင့္ ေသရသည္ ျဖစ္ေစ
သမီး၌ မထူးျခား...

• သမီး၏ စိတ္ကူးတို႔ သည္
ဤ တကယ္အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေသာ အခ်ိန္တြင္
ဤသင္တို႔သည္လည္း ေပ်ာ္ျမဴး ၾကရမည္ ....

• အျခား အျခားေသာ သူတုိ႔၏
ရႈတ္ခ်ျခင္း
ကဲ့ရဲ႕ျခင္း
မုန္းတီး ရြံရွာျခင္း
နာမည္ဖ်က္လုိျခင္း တုိ႔ကို
သမီး အလ်ဥ္း ဂရုမျပဳ...

• မိခင္ထံမွ ဒါမွ ငါ့သမီး ဟူေသာ
က်ဴးရင့္သံကိုသာ ေတာင့္တ ပါ၏....

• ေလာကတြင္ မိခင္၏ ေက်းဇူးကုိ
အသိတတ္ဆံုးသမီး ျဖစ္ရပါလုိ၏ ။ ။

ေအာင္ဆန္းစုၾကည္

Tuesday, January 25, 2011

လူ ၂၅၀၀ ရရင္ ဗမာေတြ အလင္းပြင့္ၿပီ

အျမင္အာရံုမ်ားစူးရွထက္ျမက္ေစရန္

အျမင္အာရံုမ်ား ၾကည္လင္ျပတ္သားလာေစရန္

အျမင္အာရံုမ်ားေအးျမေတာက္ပလာေစရန္ ရည္ရြယ္၍ စကၡဳအလင္း မႈန္၀ါးျခင္း၊ တိမ္စြဲျခင္းတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္သေလာက္ စြမ္းေဆာင္ေဖးမကုသေပးခဲ့သည္မွာ (၂၀၀၇) ခုႏွစ္ မတ္လမွစ၍ ယေန႔အခ်ိန္ထိ မ်က္စိေ၀ဒနာရွင္ေပါင္း (၁၂၀၀၀) ေယာက္ ေက်ာ္တို႔အားကုသခြဲစိပ္ ေပးခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။


ကၽြန္ေတာ္တို႔ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)ရွိသုခကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္းတြင္ လာေရာက္ၿပီးကုသ ျပသၾကေသာ မ်က္စိေ၀ဒနာရွင္မ်ားကို ေစတနာရွင္ မ်က္စိအထူးကုဆရာ၀န္ႀကီးမ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ စစ္ေဆးစမ္းသပ္၍ ခြဲစိတ္မႈလိုအပ္ပါကသက္ဆုိင္ရာေဆးခန္း၊ ေဆးရံုမ်ားသို႔ ပို႔ေဆာင္ခြဲစိတ္ ကုသမႈမ်ားေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။ ခြဲစိတ္ခန္းစရိတ္မ်ားကိုသုခကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္းမွ အကုန္အက်ခံေပးအပ္ခဲ့ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ … လူနာမ်ားအေနႏွင့္ သုခကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္းသို႔ လာေရာက္ျပသရေသာလမ္းစရိတ္၊ ခြဲစိတ္ရမည္ဆိုပါကသက္ဆိုင္ရာေဆးခန္းေဆးရံုမ်ားသို႔ သြားေရာက္ရသည့္ လမ္းစရိတ္၊ စားစရိတ္ စသျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ ေငြကုန္ လူပန္းျဖစ္ေနရသည္။


ထို႔ေၾကာင့္ ဤကဲ့သို႔ မလိုလားအပ္ေသာကုန္ဆံုးမႈမ်ားမျဖစ္ေပၚေစရန္ ရည္ရြယ္၍ ယခု ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ သုခကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္းတြင္ “မ်က္စိခြဲစိတ္ ကုသခန္း” ကိုဖြင့္လွစ္ရန္ ႀကိဳးပမ္းလိုက္ေတာ့သည္။


ထိုသို႔ ႀကိဳးပမ္းမႈတြင္ အလွဴေငြမ်ားလိုအပ္လွ်က္ရွိသည္။


ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)၏ အလွဴေငြမ်ားရွိေသာ္ျငားလည္းယခုစ်ာပနအေဆာက္အဦးတည္ေဆာက္ရာ၌ မ်ားစြာကုန္က်လွ်က္ရွိသည္။ စ်ာပနအေဆာက္အဦးတြင္ ရံုးခန္း၊ စ်ာပနာလမ္းေၾကာင္းလက္ခံျခင္းရံုးခန္း၊ စာၾကည့္တိုက္၊ ပညာဒါန (ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး) စသည့္ စာသင္ခန္းမ်ားလူသားမ်ားအတြက္ အက်ိဳးျပဳေစမည့္ အက်ိဳးရွိေစမည့္ လုပ္ငန္း စဥ္မ်ားပါ၀င္သည္။


ထို႔ေၾကာင့္ ယခုလက္ရွိသုခကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္းအေဆာက္အဦးတြင္ အခမဲ့ ေဆး၀ါးကုသမည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားသာတုိးခ်ဲ႕ေဆာင္ရြက္ေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။


ယင္းအေဆာက္အဦးတြင္ “မ်က္စိခြဲစိတ္ခန္း” အခန္း ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤတြင္ ခြဲစိတ္ခန္းသံုးအေထာက္အကူျပဳပစၥည္းမ်ား ၀ယ္ယူရမည့္အေၾကာင္း ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။


ယင္းပစၥည္းစာရင္းမွာ -


* Digital Slit Lamp 5704 US$ (လက္ရွိေပါက္ေစ်း)
* KeratoRefractometer 10025 US$ (လက္ရွိေပါက္ေစ်း)
* Biometry Machine 7698 US$ (လက္ရွိေပါက္ေစ်း)
* OT Table (EYE) 4480 US$ (လက္ရွိေပါက္ေစ်း)
* Surgeon Chair 101 US$ (လက္ရွိေပါက္ေစ်း)
* Spot Light 2439 US$ (လက္ရွိေပါက္ေစ်း)
* Cataract Surgical Set (4 - Set) 1724 US$ (လက္ရွိေပါက္ေစ်း)
* Eye Minor Surgical Set (4 - Set) 1752 US$ (လက္ရွိေပါက္ေစ်း)
* Operatin Microscope (Motorized) 12348 US$ (လက္ရွိေပါက္ေစ်း)


ယင္းပစၥည္းမ်ားအနက္ Digital Slit Lamp ႏွင့္ Operatin Microscope (Motorized) တို႔အားအလွဴရွင္ ကို၀င္းထြန္း + မေပါက္ (သိဂီေရႊ၀ါပိုးထည္) က ၀ယ္ယူလွဴဒါန္းၿပီးျဖစ္ပါသည္။ က်န္ရွိေနေသာပစၥည္းမ်ားအတြက္ အလွဴေငြ 28219 US$ ခန္႔ လိုအပ္လွ်က္ရွိပါသည္။


ထို႔ေၾကာင့္ လူသားတို႔၏ စကၡဳအျမင္ ၾကည္လင္ျပတ္သားရန္၊ စူးရွထက္ျမက္လာရန္၊ ေအးျမေတာက္ပလာရန္အတြက္ လ်င္ျမန္စြာကုသိုလ္ျဖစ္ အခမဲ့ ခြဲစိတ္ကုသေပးလိုပါသျဖင့္ အျမန္ဆံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ရန္ တက္အားသ၍ လ်င္ျမန္ေစာလွ်င္စြာကုသိုလ္ယူၾကပါရန္ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ ရပါသည္။


ျပည္တြင္း/ပ ရွိ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအေနျဖင့္လည္းတစ္ဦးလွ်င္ 10 US$ (တစ္ဆယ္ေဒၚလာ) လွဴဒါန္းၾကပါကလူအေယာက္ (၂၅၀၀) ဦးဆိုပါကလိုအပ္ေသာမ်က္စိခြဲစိတ္ခန္းသံုးကရိယာပစၥည္းမ်ား ၀ယ္ယူႏိုင္ပါေတာ့မည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း … ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ဦးလွ်င္ တစ္ဆယ္ေဒၚလာလူ ၂၅၀၀ ဆိုလွ်င္ ဗမာေတြ အလင္းပြင့္ေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။


(ေက်ာ္သူ)